Дедото на Данка: „Никогаш немаше да ги обвинам ако ја удрea и итно ја однесea во болница“

Веќе петти ден трае потрагата по телото на двегодишното девојче Данка Илиќ од Бањско поле кај Бор. Сите надлежни екипи на полицијата пребаруваат локации во регионот за кои има некакви сомнежи, индиции или трага дека телото на девојчето може да се најде. Дедото на девојчето, Милан Илиќ, за „Нова.рс“ вели дека сите изразуваат сочувство, но дека се уште не може да поверува.

На почетокот на разговорот, Милан Илиќ истакнува дека му е исклучително тешко да го прифати сето тоа, како реалност.

„Тешко ни е, денот кога слушнавме дека ги фатиле убијците и дека всушност се работи за убиство, на сите ни беше многу лошо. Сите завршивме на интензивна нега. Не знам како, иако чудовиштата признаа, живеам во надеж. Сè додека телото не биде пронајдено, има некаква трошка надеж, искра, дека таа е жива. Детето не е игла, треба да се најде, дали некој дел од облеката, или нешто друго ако го направиле. Вака, дека ништо не можат да најдат, дека овие чудовишта ги тераат лицата да бараат од едно место на друго. Ужас“, вели дедото на Данка.

За „Нова.рс“ раскажува дека многу се плаши од тоа што убијците и го направиле на Данка, откако и го одзеле животот кој штотуку започнал.

„Не ги познавам овие луѓе, никогаш не сум ги видел. Не ми е јасно дали е можно овие нелуѓе да го направиле тоа. Нема такво нешто на земјата, јас не сум паметен. Барем да ја оставеле кога ја удриле. Ако не биле во можност, да повикале помош. Никогаш немаше да ги обвинам ако ситуацијата беше таква да ја удрат и итно да ја однесат во болница, но вака… Не посакувам зло на никого, па ни на нивните семејства, но некој горе , Бог, си ја врши работата како што треба. Мислев дека сум најсилниот, дека можам да го издржувам семејството, но почнав и да пукам“, вели Милан Илиќ.

Додава дека тие како семејство се надеваат дека ќе го најдат телото на Данка за да ја погребаат како што треба.

„Да има каде да и се запали свеќа, да знаеме каде почива. Денот кога исчезна беше последен пат кога ја видов. Со сопругата отидовме да се грижиме за Данка и нејзиниот брат, додека Ивана отиде во општината да заврши нешто. Инаку, сопругата често ги чувала и се навикнале на неа. Некогаш кога ќе не видат децата трчаа прво кај баба, но тој ден Данка ми истрча, да го гушне дедото. Јас всушност и велам на жена ми во тој момент: „А, ќе падне снег“. Неверојатно ми е“… Игравме, се шегувавме и кога ќе се сетам на сето тоа, само ми е се потешко и потешко. Не се чувствувам добро кога ќе ја видам нејзината слика на интернет и на телевизија, солзите сами доаѓаат и само се прашувам дали е можно“, низ солзи раскажува тој.

Милан посочува дека е благодарен на сите луѓе, и на полицијата што постојано прават напори да ги расветлат сите околности, но додава и дека му се тешки шпекулациите.

„Немам зборови да им се заблагодарам на сите луѓе што пребаруваат овде, полицајците даваат 1000 проценти од силите. Повеќе не гледам телевизија бидејќи не можам да ја поднесам количината на лаги и измислици. Ми пречи и тоа што одредени медиумски личности излегоа со теории на заговор против моите деца, неверојатно е колку тие страдаа. Исто така, некои таканаречени детективи кои се појавуваат на телевизија и велат дека син ми ми должи, е коцкар, и дека сум алкохоличар. Страшно е колку луѓе се подготвени да го искористат овој тежок случај“, заклучува дедото на Данка.